Από το Εγώ στο Εμείς

Πραγματικά είμαι πολύ απογοητευμένη με όλη αυτήν την κατάσταση ....
όλα γύρω μας καταρρέουν !
Ενώ τα θεμέλια μας είναι στιβαρά, ως άνθρωποι και έχουμε καταφέρει παρά πολλά νιώθω πως είναι η στιγμή να κλείσει ένας κύκλος και να ανοίξει άλλος .

Όμως ...! Δεν μπορώ να ξέρω, αυτό που έρχεται , τι δύναμη έχει ;
Πόσο διάστημα θα διαρκέσει ; Τι θα πάρει ;
Δεν ξέρω πως θα καθαρίσει η πολιτική κατάσταση της χώρας...

Όταν στο σημείο που πρέπει, είναι πάντα οι λάθος άνθρωποι !!
Και ενώ το βλέπουμε ! Το ξέρουμε ! Το λένε !

Απλά τους το επιτρέπουμε και αυτό είναι που με κάνει να νιώθω θυμό ..
Γεννηθήκαμε Και μεγαλώνουμε υπό την Επίβλεψη
[ των τρανών οικογενειών ]
Γενιές τώρα ... λέμε όταν γεννηθεί ένα μωρό ( χρωστάει ένα Α ποσό )
Και γελάμε .... αντί να αντιδρούμε !!

Γιατί σκεφτόμαστε .. και τι , αν κάνω κάτι εγώ θα αλλάξει η κατάσταση ;!! Όχι !

Άρα δεν κάνω τίποτα ... γιατί έτσι μας έμαθαν, σταδιακά και μεθοδικά να Μην Αντιδράμε !!

Γιατί αυτό τους βολεύει .. λαός πρόβατο . Ακόμα και για σφαγή να τους πας .... δεν θα ανοίξει ρουθούνι .... τραγικό , και κατά τα αλλά φωνάζουμε να φοβηθούν οι κλέφτες και γελάνε και οι πέτρες !

Μιλάμε για καταπάτηση δικαιωμάτων ! Όταν τους έχουμε επιτρέψει να μας πάρουν τα πάντα ... και εμείς τους χειροκροτάμε !

Μας πετάνε ψίχουλα και λέμε, Δόξα τον Θεό μας βοηθάει το κράτος, όταν σε έχει γδάρει πρώτα και σε έχει πετάξει στα σκουπίδια , παίρνοντας και την τελευταία στάλα αξιοπρέπειας και ελπίδας που έχεις ως Άνθρωπος, έχοντας ιδρώσει και κοπιάσει πολύ στην ζωή σου να φτιάξεις ένα σπίτι, μια δουλειά, μια οικογένεια ... σου λένε ώπα ! Στακα .. που πας εσύ ! Εξελίσσεστε ... κακώς ! Ξυπνάτε ... πάλι κακώς ! Μιλάτε... κάκιστο !

Και ενώ ζούμε σε μια χώρα με δημοκρατικό πολίτευμα, έρχονται μερικές φραγκάτες μαριονέτες και σε βάζουν σε λήθαργο ... γιατί απλά έτσι τους είμαστε χρήσιμοι .

Και πάλι δεν Αντιδρούμε ... αντιδράμε μόνο στο Εγώ ...
Το εμείς, μας είναι αδιάφορο !

Ελα μωρέ και τι έγινε που κόβει συντάξεις ... ώσπου να γεράσω εγώ σιγά ... παίζει να μην υπάρχει και η σύνταξη ..

Κόβει επιδόματα .... Ελα μωρέ .. και σιγά , εγώ τώρα δουλεύω , ας ταραχτείς εσύ που το έχεις ανάγκη το επίδομα !

Παίρνει σπίτι ... Ελα μωρέ σιγά ας πλήρωνε να μην το έχανε ... λες χωρίς να σκεφτείς ότι μιλάς για έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις και δεν ξέρεις τι τον οδήγησε στο να φτάσει σε αυτό το σημείο ...!

Αλλάζει τους νόμους κατά το δοκούν και όταν γουστάρουν ...! Ε ναι φυσικά ... νύχτα τα κάνουν αυτά .... και πάλι δεν αντιδράμε .... σαν ναρκωμένοι συζητάμε τι ζούμε ! Τι κάνουν ! Και όλα καλά .... και φυσικά ανάλογα την κυβέρνηση φταίνε πάντα αυτοί που ψήφισαν .... γιατί ο Άνθρωπος νιώθει καλά όταν μεταφέρει την ευθύνη κάπου ... πάντα έξω και μακρυά από αυτόν .... !

Όταν όμως κάτι χτυπήσει τον δικό μας πισινό και μας τσούξει τότε αντιδράμε ... μα πόσο δίκαιοι και δημοκρατικοί είμαστε , στο εγώ .

Όχι Άνθρωπε ! Όχι !!

Όταν κάτι δεν πάει καλά ..γενικά ... είτε είναι κοντά, είτε μακριά από εμάς, αυτό που πρέπει είναι και να μας νοιάζει και να αντιδράμε ... γιατί πολύ σύντομα θα έρθει και θα μας βρει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο , σε εμάς ή μέσο κάποιου δικού μας !

Δεν ξέρω αν έχει γυρισμό ή σώσιμο η κατάσταση στην χώρα μας στα νησιά μας και γενικά .. αυτό που ξέρω είναι ότι η κατάσταση για να αλλάξει πρέπει να αλλάξει και χέρια !

Ακούω τα παιδιά σε όλες τις ηλικίες ! Γιατί από τα παιδιά μαθαίνεις πολλά !

(Ξέρετε αν σκεφτόμασταν και αντιδρούσαμε όπως τα παιδιά ..... όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά γενικά ! )

Και δεν κάνουν όνειρα .. δεν σκέφτονται το αύριο .. και η απάντηση που παίρνεις είναι : γιατί να σκεφτώ το αύριο ή το μετά αφού ακόμα και τα σταθερά του σχολείου μου κάθε χρόνο αλλάζουν όπως βολεύει τον όποιον που είναι στο υπουργείο .... όταν έρθει η ώρα θα δω τι κάνω ! Ως τότε βλέπουμε ...

Και αντιλαμβάνομαι πως μας μεθοδεύουν από το σχολείο ... να μην αντιδράμε , απλά τελικά δεν το καταλαβαίνουμε ότι μας συμβαίνει .... γιατί μαθαίνουμε να ζούμε έτσι ! Περιορισμένοι , σε λήθαργο , άπραγοι ... και τελικά χωρίς να το θέλουμε, εμείς οι γονείς, αυτό το τρέφουμε στα παιδιά μας ...
και ας λέμε για το μέλλον τους ...

Τελικά είμαστε καλά κουρδισμένοι ! Αλλά δεν το νιώθουμε !
Παλεύουμε και γκρινιάζουμε για το μέλλον των παιδιών μας, ενώ ξέρουμε πως αυτό είναι αβέβαιο .... το λέμε απλά γιατί το ακούμε , γιατί έτσι μάθαμε να λέμε ...! Αλλά δεν αντιδράμε !!!
Γιατί όλα, ενώ δεν μας αρέσουν ή δεν μας βολεύουν, μας φαίνονται ταυτόχρονα φυσικά γενόμενα !

Ζούμε μια κατάσταση τραγική, το τρέχων τρίμηνο και καθόμαστε τρομοκρατημένοι παρατηρητές και πάλι δεν αντιδράμε !

Αντίθετα φαγωνόμαστε μεταξύ μας για το αν ο Κούλης έκανε καλά ή κακά ! Για το πότε θα βγούμε να χειροκροτήσουμε τους γιατρούς ... δλδ αν δεν χτυπήσω παλαμάκια ... ο γιατρός δεν θα κάνει αυτό που ορκίστηκε ;;;

Γιατί είναι πρώτα λειτούργημα και μετά επάγγελμα ! Και δεν είμαι ανώριμη λέγοντας κάτι τέτοιο, ούτε αχάριστη ...!!!!! Και ίσως ο ιός να υπάρχει ή κάτι σαν ιός !

Όμως αν το δω λίγο έξω από όλο αυτό και πιο γενικά στον κόσμο, θα καταλάβω πως κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι από διάφορους λόγους.
Είτε δικοί μας, είτε ξένοι, είτε νέοι, είτε γέροι, είτε γιατί το επέλεξαν, είτε γιατί το επέλεξε κάποιος άλλος ... αυτό το ποσοστό θανάτων ανά τον κόσμο πότε μας προβλημάτισε ως έθνος, ως λαό, ως άτομα ;

Και τώρα, γιατί όλοι λένε για αυτό μόνο και τίποτα άλλο;

Μετράμε νεκρούς κάθε μέρα . Καθόμαστε και ακούμε όποιον στήνεται στην τηλεόραση και ότι μας λέει το πιστεύουμε .
Και δεν κατακρίνω , αυτό που θέλω να πω είναι να ακούμε, αλλά να ψαχνόμαστε και μόνοι μας ! Μην περιμένουμε πάντα την τροφή μασημένη στο στόμα μας, έτοιμοι να την καταπιούμε !

Να σκεφτόμαστε ! Να αντιδράμε !

Έχουμε γνώση οι άνθρωποι, έχουμε και ένστικτο, έχουμε και αφηγήσεις των μεγαλύτερων, έχουμε και μνήμη, έχουμε θέληση και δύναμη και τόλμη, έχουμε ικανότητες και δυνατότητες πολύ μεγάλες,τόσο μεγάλες που μπορούμε να κινήσουμε βουνά ...!

Να αφουγκραζόμαστε την κατάσταση και να την αξιολογούμε ! Αυτό λέω ... απλά ταπεινά ανθρώπινα !

Για να μπορούμε κάποια στιγμή να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια,
μιας και τα φέρνουμε στον κόσμο, αρχικά για να καλύψουμε δικές μας ανάγκες και έπειτα γινόμαστε για αυτήν την επιλογή μας θυσία , και να νιώθουμε υπερήφανοι γιατί το αύριο τους δεν θα είναι αβέβαιο και σαθρό !
Θα είναι στιβαρό δυνατό φωτεινό !

Άνθρωπε θυμήσου ήρθες για να δημιουργήσεις όχι να καταστρέψεις !

Η ζωή είναι λίγη και λήγει !

Ας την ζήσουμε όμορφα και ας μην επιτρέπουμε σε κανέναν, να επιλέγει για εμάς το πως !

ΙΩΑΝΝΑ Λ.