Πολιτική Απορρήτου στα μέτρα του Matrix: Οι νέοι όροι χρήσης του WeTransfer έχουν σπείρει τον πανικό μεταξύ των καλλιτεχνών

Εάν έχει χρειαστεί ποτέ να στείλετε ένα αρχείο μεγαλύτερο από 20 MB, πιθανότατα έχετε χρησιμοποιήσει ή τουλάχιστον έχετε ακούσει για την online υπηρεσία αποστολής αρχείων WeTransfer. Ίσως έχετε ακούσει επίσης, νωρίτερα αυτό το μήνα, μια σειρά από διαμαρτυρίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με επικεφαλής καλλιτέχνες που μοιράστηκαν στιγμιότυπα οθόνης από την ενημερωμένη συμφωνία όρων χρήσης της WeTransfer και υπογράμμισαν μια ρήτρα που παραχωρούσε στην εταιρεία το δικαίωμα να χρησιμοποιεί όλα τα υλικά που μεταφέρονται μέσω της υπηρεσίας της, χωρίς καμία αποζημίωση για τον χρήστη που τα ανέβασε ή σεβασμό στην ιδιωτικότητά του.

Σύμφωνα με τους νέους όρους της εταιρείας, που δημοσιεύτηκαν στις 14 Ιουλίου και στη συνέχεια αναθεωρήθηκαν, η χρήση των υπηρεσιών της θα παραχωρούσε στη WeTransfer «μια διαρκή, παγκόσμια, μη αποκλειστική, ατελώς, μεταβιβάσιμη, υποαδειοδοτούμενη άδεια χρήσης του Περιεχομένου σας για σκοπούς λειτουργίας, ανάπτυξης, εμπορικής εκμετάλλευσης και βελτίωσης της Υπηρεσίας ή νέων τεχνολογιών ή υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της απόδοσης μοντέλων μηχανικής μάθησης που ενισχύουν τη διαδικασία ελέγχου του περιεχομένου μας, σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου και Cookies».

Για όσους αναρωτιούνται πώς ακριβώς η εταιρεία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί αυτή την υπερβολικά ευρεία άδεια, οι όροι περιλάμβαναν μια λίστα που ανέφερε «το δικαίωμα αναπαραγωγής, διανομής, τροποποίησης, προετοιμασίας παράγωγων έργων με βάση το περιεχόμενο, μετάδοσης, επικοινωνίας στο κοινό, δημόσιας προβολής και εκτέλεσης του περιεχομένου». Το έγγραφο σημείωνε ότι οι χρήστες δεν θα αποζημιώνονταν με κανέναν τρόπο για την επαναχρησιμοποίηση του περιεχομένου τους από την WeTransfer.

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί, ως αντίθετη άποψη, ότι τέτοιες χρήσεις είναι απλώς το κόστος της δωρεάν αποστολής ψηφιακών αρχείων έως 2 GB. Η γενική μου υπόθεση σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους οι εταιρείες τεχνολογίας κερδοσκοπούν από τα δεδομένα των χρηστών ήταν πάντα ότι ο τεράστιος όγκος των συγκεντρωμένων δεδομένων προσφέρει ένα βαθμό ανωνυμίας στους μεμονωμένους χρήστες. Ωστόσο, η έκταση των παραβιάσεων της ιδιωτικής ζωής στους νέους όρους χρήσης της WeTransfer ήταν συγκλονιστική και παρουσίαζε μια σειρά προβλημάτων.

Μια δυστοπική στροφή

Οι ευρέως εγωιστικοί όροι της WeTransfer θυμίζουν την σειρά επιστημονικής φαντασίας, το Hyperion Cantos (1989-97) του Νταν Σίμονς, στην οποία η τεχνολογία τηλεμεταφοράς στην οποία βασίζεται ολόκληρος ο γαλαξίας είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος για την τεχνητή νοημοσύνη να εκμεταλλεύεται χωρίς τη συγκατάθεση των ανθρώπων την υπολογιστική ισχύ του εγκεφάλου τους για μερικά μικροδευτερόλεπτα. Η σειρά ταινιών Matrix είχε μια παρόμοια υπόθεση, αντικαθιστώντας την έννοια της υπολογιστικής ισχύος του εγκεφάλου του Σίμονς με τη βιοηλεκτρική ενέργεια, με μηχανές που χρησιμοποιούν τους ανθρώπους ως μπαταρίες, και πάλι χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Και στις δύο δυστοπικές οπτικές για το μέλλον, το κακό ορίζεται από αυτή την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, την κατάληψη της βούλησης και την έλλειψη ενημερωμένης συγκατάθεσης.

Για μια εταιρεία που κάποτε οριζόταν ως μη τυπικός τεχνολογικός γίγαντας της Silicon Valley και μοιραζόταν τα κέρδη της με καλλιτέχνες, είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η WeTransfer αποφάσισε να εισέλθει στην εποχή των κακών το 2025. Μετά την έντονη αντίδραση στο διαδίκτυο, η εταιρεία με έδρα το Άμστερνταμ ενημέρωσε την επίμαχη ρήτρα στους όρους χρήσης της. Τώρα έχει ως εξής: «Προκειμένου να μπορέσουμε να λειτουργούμε, να σας παρέχουμε και να βελτιώνουμε την Υπηρεσία και τις τεχνολογίες μας, πρέπει να λάβουμε από εσάς ορισμένα δικαιώματα που σχετίζονται με το Περιεχόμενο που καλύπτεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Με το παρόν μας παραχωρείτε μια άδεια χωρίς δικαιώματα για να χρησιμοποιήσουμε το Περιεχόμενό σας για τους σκοπούς της λειτουργίας, της ανάπτυξης και της βελτίωσης της Υπηρεσίας, όλα σύμφωνα με την Πολιτική Απορρήτου και Cookies μας».

Αν και αυτό φαίνεται ως ένα σημαντικό βήμα πίσω από τους προβληματικούς όρους που επέβαλε προηγουμένως η εταιρεία, η WeTransfer εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε περιεχόμενο μεταφέρεται μέσω των υπηρεσιών της. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων, είναι δυνατό να ζητήσετε από μια εταιρεία να διαγράψει τα δεδομένα που έχει συλλέξει για εσάς.

Η σκόπιμη ασάφεια στους όρους χρήσης

Ωστόσο, η Πολιτική Απορρήτου και Cookies της WeTransfer αναφέρει επίσης: «Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν μπορούμε να διαγράψουμε τα προσωπικά σας στοιχεία, όπως όταν: Τα δεδομένα εξακολουθούν να είναι απαραίτητα για τον λόγο για τον οποίο τα συλλέξαμε. Το συμφέρον της WeTransfer να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες υπερτερεί της επιθυμίας σας για διαγραφή τους. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν χρειαζόμαστε τα δεδομένα για να προστατεύσουμε τις υπηρεσίες μας από δόλιες ή παράνομες δραστηριότητες».

Αυτοί οι όροι, που είναι σκόπιμα ασαφείς, δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη σε μια εταιρεία που στο παρελθόν ήταν τουλάχιστον αρκετά διαφανής όσον αφορά την εκμετάλλευση των ψηφιακών αποστολών των χρηστών. Η WeTransfer δημοσίευσε επίσης μια ανάρτηση στο blog της, στην οποία διευκρινίζει ότι η ρήτρα για την εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης είχε εισαχθεί για πιθανές μελλοντικές χρήσεις και ότι η εταιρεία έχει πλέον εγκαταλείψει αυτά τα σχέδια. Επισημαίνει επίσης ότι, ακόμη και πριν προστεθεί η επίμαχη διατύπωση, οι όροι χρήσης της εταιρείας περιείχαν το ακόλουθο απόσπασμα: «Με το παρόν παραχωρείτε: [στην WeTransfer] μια απεριόριστη, παγκόσμια, υποαδειοδοτήσιμη και μεταβιβάσιμη άδεια για (i) χρήση, φιλοξενία, αποθήκευση, σάρωση, αναζήτηση, ταξινόμηση, ευρετηρίαση, δημιουργία προεπισκοπήσεων και (ii) αναπαραγωγή, επικοινωνία, δημοσίευση, δημόσια προβολή, διανομή και επεξεργασία και προετοιμασία παράγωγων έργων από (συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, της κλιμάκωσης, της περικοπής, της προσαρμογής και της μετάφρασης) το Περιεχόμενο».

Ποιος είναι το προϊόν τελικά;

Με άλλα λόγια, η WeTransfer είχε ήδη το δικαίωμα να επαναχρησιμοποιεί το περιεχόμενο των χρηστών για πολύ καιρό, και οι περισσότεροι από εμάς φαινομενικά δεν το γνωρίζαμε ή δεν μας ενδιέφερε μέχρι που προστέθηκε η εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης σε αυτή τη γλώσσα. Οι ψηφιακές εταιρείες κερδοσκοπούν από τα δεδομένα μας για σχεδόν 20 χρόνια, σύμφωνα με το Art Newspaper, και, μέχρι πρόσφατα, αυτή η διαδικασία δεν περιελάμβανε τεχνητή νοημοσύνη, αν και μόνο επειδή δεν υπήρχε αρκετά εξελιγμένη τεχνητή νοημοσύνη για να εμπλακεί.

Καθώς η διαδικτυακή κριτική κατά των τεχνολογιών μηχανικής μάθησης συνεχίζει να καταδεικνύει πόσο άγνοια έχουμε για την τεχνολογία γενικά, πρέπει να έχουμε κατά νου το παλιό ρητό: «Αν το προϊόν είναι δωρεάν, τότε εσύ είσαι το προϊόν».

Ακολουθήστε το newplanet09.gr στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.